１０ 美しい母の顔 私の母の顔、正確に言えば、右のほお一面が大きくた

１０ 美しい母の顔
私の母の顔、正確に言えば、右のほお一面が大きくただれています。それはヤケドのあとです。
どうしてヤケドをしたのか聞いたこともありましたが、母はいつも笑いながら、子供の頃ヤカンを
ひっくり返してこうなったのだ、と説明してくれていました。
でも、私の母のヤケドのあとが大きらいで、小学校に入った頃から、なるべくお友達に見られな
いように、いつも心を砕いていたのです。「あんたのお母さん、おばけみたいだわね」と言われる
ような気がしてならなかったからです。ですから、ＰＴＡなどの集まりのときでも、向こうからお友達が
来ると、私はすーっと母から離れて、まるで他人のようなそぶりをとってきました。
今思うと、どんなにか母は淋しく、うらめしい気持ちだったことでしょう。お友達の誕生日によ
ばれることは何回もありましたが、私の誕生日は、いつも父と母と私だけでした。「たまにはお友達を呼んだら？
お母さん、おいしいケーキを作ってあげるわよ」と母が言ったこともありましたが、「そんなこと。はずかしくてお友達なんか呼べないわ」と私が怒ったので、翌年からは、母は何も言いませんでした。
先月のことです。家庭科の宿題を置き忘れたまま、学校に来てしまいました。昨夜遅くまでかかって縫ったのに、
朝寝坊してあわてて家を出てきたからです。一時間目の途中で気がつき、家に取りに帰ろうかどうか迷っていました。家庭科の授業は三時間目。先生のお話もよく耳に入らないまま、一時間目が終わり、休み時間になりました。
そのとき、「ね、Ｍ子さん、お母さんが廊下に来ているわよ」と誰かに言われました。
私は「あっ、宿題を届けてくれたんだわ」という、ほっとした気持ちと同時に、「そうだ、お母さんの顔がみんなに見られてしまう」という気持ちとがごちゃごちゃになって、廊下に飛び出しました。廊下には、母が宿題をもって
立っていました。
「Ｍ子ちゃん、これ、忘れたでしょう」と風呂敷包みを差し出しました。私は廊下を通る人たちがみんなして母のヤケドを見つめているような感じがして、顔がまっ赤になりました。
「お母さん、学校へ来ちゃ駄目って、あんなに言っておいたでしょう」と怒鳴りました。
母はにこにこしながら「そう、わかっているけれど、でも、これ宿題なんでしょ。せっかく夜遅くまで頑張ったんだもの、忘れて困っていると思って」と言いました。
私はその包みを乱暴にうばい取って「そんなおばけみたいな顔で、いつまでもいないでよ！」と、また怒鳴り、後ろも振り向かずに教室にかけこんでしまいました。
席に着いてからも、しばらくは気が落ち着きませんでした。お友達に母の顔を見られたのが、とてもたまらなかったのです。つらい気持ちで帰って行く母の心を思う余裕など、全くありませんでした。あっちでもこっちでも、母のヤケドについて、みんなが陰口をきいているのではないか、気の重い、それはとても長い一日でした。
そして、その日、夕飯が終わったあとのことです。父が、「Ｍ子、お前に話しておきたいことがある」と言いました。私はすぐに今日のことだな、と思いました。しかし、父はそのことには一言もふれずに、静かに話し始めました。
「お前がまだ一歳の時の冬だった。お父さんは宿直で、その晩はお母さんとお前の二人だけだった。夜中、『火事だあ』という近所の人の声で、お母さんが目を覚ますと、もう周りは真っ赤になっていた。隣の家から火が出たんだね。家がくっつき合っていたから、すぐにうちまで火が回ってしまったんだよ。驚いて飛び起きたお母さんは、寝巻のまま、お前を抱きかかえた。お前は、わあっ、わあっと泣き叫ぶ。お母さんはそばにあったお前の着物と、それにおもちゃ、これはお前が気に入っていたお猿のおもちゃだった。これをつかんで、夢中で逃げようとしたが、どこも火に包まれて逃げ場がない。とっさにお母さんは、お前を下に置いて、毛布ですっぽり包み、しっかり抱きしめたまま炎の下をくぐって、やっとのことで、おもてに逃げだすことができたんだよ。Ｍ子、お母さんの顔をよく見てごらん。そのヤケドはね、実は、その時のヤケドなんだよ。」
私は、初めて聞くそのお話に、息もできませんでした。母は「お父さん、もう、そんなお話、昔のことだからいいのよ。」と、うつむいたまま言いました。
「うん、しかし、いつかは話をしておいたほうがいいと思ってね。Ｍ子、なんで、今までほんとうのことを言わなかったのかというとね、お母さんが、『私のヤケドが、Ｍ子を助けるためにできたんだなんて、もし思うと、何だか気になるだろうし、いつまでも心に負担が残るんじゃないかしら』って、ずっと言い通してきたから、ついに今日まで、自分でヤカンをひっくり返してヤケドしたっていうことにしていたんだよ。Ｍ子、お前の顔が、そして肌が、すべすべしていてこんなにきれいなのも、お母さんが、ぬれた毛布でお前を包み、しっかと抱きしめたまま、必死で逃げてくれたからなんだよ。だからね、お父さんは、いつもお母さんの顔のヤケドを見ると、心の中で『ありがとう、ありがとう。よくＭ子をきれいなままで救ってくれた。ほんとうにありがとう』って、お礼を言っているんだよ。」
私は、あとから、あとから流れてくる涙をどうすることもできませんでした。
「ちっとも知らなかった。ちっとも知らなかった。」
私のほおは、もう涙でグシャグシャになっていました。
「おかあさん！」
母のひざに飛びついた私は、顔をそこにうずめたまま、まるで小ちゃな子みたく、ただ「おかあさーん」「おかあさーん」と泣きじゃくるばかりでした。
「お母さん、ありがとう」も「今までのこと、ごめんなさい」も、胸がつまって言葉になりませんでした。
母は「いいのよ」「Ｍ子ちゃん、もう、いいのよ」そう言いながら、私の髪を、何回も何回も、やさしくさすってくれていました。
母の顔にあるヤケド。今では私の誇りです。私への愛のしるしなのです。だから、よそのどんなきれいな顔のお母さんよりも、私は、私の母の顔を美しいと思っているのです。

結果 (タガログ語) 1:

10 maganda ang ina ng face
mukha ng aking ina, upang maging tumpak, ikaw ay may isa sa gilid kanang pisngi ay sugat na malaki. Ito ay matapos ang Burns.
Bakit May narinig din kung ano ang mga Burns, ina habang palaging tumatawa, ang takure ay isang bata
at ay ipinaliwanag sa akin na siya ay naging term ay naka-ibabaw, at.
Subalit, ang aking matapos ang ina ng Burns ay mas malaki hate, mula sa oras na kayo ay napunta sa elementarya, tulad ay makikita bilang mas maraming bilang ng posibleng mga kaibigan
nakakatakot, at ako ay palaging durog na puso. "Kayo ay isang mom, kukunin ko na parang multo" Ito ay sinabi na
ito ay dahil hindi na kailangang makaramdam. Kaya, kahit na kapag ang mga koleksyon, tulad ng PTA, ang mga kaibigan mula sa ibang panig
at dumating, ako ay ang layo mula Sutsu ina, ito ay kinuha ng isang tulad ng pagsasanay ugoy tulad ng iba.
Kapag sa tingin ko ngayon, hindi mahalaga kung gaano o ina ay nag-iisa, ito ay na ito ay manisi damdamin. Sa pamamagitan ng mga kaarawan ng iyong mga kaibigan
, ngunit ito ay din ng maraming beses na bariles, ang aking kaarawan, ay palaging ama at ina at sa akin lamang. "Paminsan-minsan kapag may tinatawag ka ng iyong mga kaibigan?
mom, delicious'll kukunin ko na gawin ang mga cake, "Sinabi ng aking ina ay minsan ay sinabi," tulad ng isang bagay. Ito ay nahihiya na hindi ko makikita tumawag sa isang bagay sa iyong mga kaibigan ang mga "at dahil ako ay nagalit, mula sa mga sumusunod na taon, ang aking ina ay hindi sinasabi ng anumang bagay.
Ito ay ang mga nakaraang buwan. Habang nailagay sa ibang lugar economics homework sa bahay, ako ay dumating sa paaralan. At upang sewed ito sa pader up late kagabi,
ay nag-aapura sa pamamagitan ng huli natutulog ay dahil siya ay dumating sa labas ng bahay. At napansin sa gitna ng isang oras, ako ay nagtataka kung ikaw ay pumunta sa bahay upang kunin ang mga bahay. Klase ng home economics ay tatlong oras. Nang hindi nagpapasok ng mga kuwento sa tainga ng mga guro ay mabuti, isang oras pagkatapos ng dulo, ito ay naging isang oras ng pahinga.
Sa oras na iyon, "Ako, M bata, mom ay sa pamamagitan ng ako ay dumating sa pasilyo," ako ay sinabi ng isang tao na may.
Ako "ay upang gawin ito ako nagkaroon ako maihatid ang mga araling-bahay" na, sa parehong oras na bilang ang hinalinhan pakiramdam, maging isang gulo at isang pakiramdam ng "Oo, maging ang mga ina ng mga nakikita sa lahat ng tao mukha", ay kumuha ng puwesto sa pasilyo . Sa pasilyo, ang aking ina na may homework
tumayo.
"M child-chan, ito, nakalimutan na" Ako ay may inaalok at ang wrapping tela balot. Ko ang pakiramdam tulad ng mga tao pagdaan sa corridor ay nakapako sa lahat na ina ng Burns, mukha ay red naghihintay na ngayon.
"Mom, hindi ako mabuti na dumating sa paaralan, ay ito ay kaya magkano ang sinabi," ako ay sumisigaw at.
Habang ina ay nakangiti, "Oo, ngunit alam, ngunit ito ay gawin araling-bahay. Mga bagay na ako ay nagtatrabaho nang husto hanggang sa huli ang pinakahihintay na gabi, naisip ko na ang mga problema na kalimutan," sinabi niya.
I "sa tulad ng isang monster na tulad ng isang mukha, magpakailanman wala akong masyado!" Iyon wraps ang wildly nagkakait dadalhin sa, Gusto ko maghintay upang sumigaw ng, ran sa silid-aralan nang walang i-likod kahit na sa likod.
Kahit pagkatapos ng pagdating sa upuan, hindi ko kalmado ang isip para sa isang habang. At iyon ay nakita ang ina ng mukha sa iyong mga kaibigan, at ako ay tunay nananabik. Kayang mag-isip ang puso ng ina na bumalik sa mga masakit na damdamin, ay hindi magkakaroon ng sa lahat. Kahit dito, kahit na higit doon, para sa ina ng Burns, lahat ay alinman not're nakikinig sa paninirang-puri, gas mabigat, ito ay isang napaka-mahabang araw.
At, sa araw na iyon, ito ay ang pagkatapos ng hapunan ay higit. Ama, ay tinawag na "M bata, maaaring gusto mong makipag-usap sa iyo." Akala ko ako kaagad Na bagay sa ngayon, at. Gayunman, ang ama walang hawakan ang isang salita sa bagay na noon ay tahimik na nagsimula pakikipag-usap.
"Ikaw pa rin taglamig sa panahon ng isang-taon gulang na. Dad sa gabi watch, na gabi mom and ay tao lamang mo sa dalawa. Ang gitna ng gabi, na sa mga tinig ng mga kapitbahay" fire Daa ", ang mga mata ng ina gisingin at, ako lumabas ang apoy mula sa iba pang mga paligid ay naka-red. sa tabi ng bahay. Dahil ang bahay ay hindi magkadikit, ako ay nagkaroon sa paligid ng apoy hanggang out agad sa pamamagitan ng. nagulat ito at kumuha ng puwesto ay mom, Nemaki pa rin, ito nabagabag hawak mo. Ikaw, Waa ~ Tsu, at Waatto daing. mom at ikaw kimono na nasa bakwit, bukod laruan, ito ay isang unggoy na laruan mo ay nagustuhan. Ito grab ang, ngunit sinubukan upang makatakas sa isang sira, sa lahat ng dako ina na ay walang escape. prompt block nakabalot sa apoy, ikaw ay ilagay down, balot matiwasay sa isang kumot, at pato sa ilalim ng mahigpit na niyakap ang kaliwang siga, bahagya ng mga iyon, m ko bata ako ay ma-escape sa talahanayan, ito ay karaniwang upang makita. na Burns ang ina ng mukha, talagang, 'm Burns ng akin sa oras na iyon. "
Ako, para sa unang pagkakataon na marinig ang mga kuwento in, ito ay hindi posible hininga. Ang aking nanay, "Itay, ang iba, tulad talk, ikaw ay gonna sabihin dahil bagay mahabang oras nakaraan." Sabi, sinabi niya habang naghahanap down.
"Oo, pero, sa tingin ko na ang mabuti ay mas mahusay, na kung saan ay ang mga kuwento sa ibang araw m anak, bakit, sasabihin ko kung ano ang hindi sinasabi ang katotohanan na hanggang ngayon, mom," ang aking mga Burns, M bata at sa akin ito ay ako ay makapag-tulong, at sa tingin ko kung, at sa anumang paraan ay nababalisa, ako ay palaging magtaka hindi ito mananatiling isang pasan sa aking puso kahit na ", dahil ito ay mas mas mahusay sa pamamagitan ng, sa wakas ay hanggang sa ngayon, at naka sa ibabaw ng kaldero sa iyong sarili Ako na Tteyuu masunog m anak, ang iyong mukha, at ang balat, kahit na ang kaya maganda kung ikaw ay smooth, mom, balot mo sa wet kumot, habang niyakap Shikkato, at tumakas desperately kailangan kong gawin ito, tulad ng dahil sa akin. I So, Dad, laging naghahanap sa Burns ng mukha ng ina, sa aking isip, "Salamat sa iyo, salamat. well na-save na ang M bata ay nananatiling malinis. Maraming salamat sa inyo," I , at ako ng sinasabi salamat sa iyo. "
Ako, sa paglaon, ay hindi maaaring ring gawin ng mga luha na dumadaloy mula sa ibang pagkakataon.
"Hindi ko alam sa lahat. Sa lahat ay hindi alam."
My pisngi, naging Gushagusha anymore luha.
"Mom!"
kumuha sa tuhod ng ina ko, habang Uzume may isang mukha, ay tulad ng gusto mong makita ang mga maliliit Chanako, makatarungan lamang umyak bilang "Oka Asan", "Oka Asan".
"Mom, salamat sa iyo" ring "na hanggang sa ngayon, Sorry" ay din, hindi ko naging salita barado dibdib.
Ina "good No" habang "M child-chan, at ang iba, na tinatawag na No ko" sabihin sa gayon, ang aking buhok, kahit na maraming beses maraming beses, nagkaroon ako kuskusin malumanay.
Ito Burns sa mukha ng ina. Ngayon ito ay ang aking pagmamataas. Ito ay ang pag-ibig ng mga mag-sign sa akin. Kaya, sa anumang magandang mukha ng ina ng ibang lugar, ko, ako at mukha ng aking ina na sa tingin ko ay maganda.