星の花が降るころに安東みきえ 銀木犀の花は甘い香りで、白く小さな星の形

星の花が降るころに安東みきえ 銀木犀の花は甘い香りで、白く小さな星の形をしている。そして雪が降るように音もなく落ちてくる。去年の秋、夏実と二人で木の真下に立ち、花が散るのを長いこと見上げていた。気がつくと、地面が白い星形でいっぱいになっていた。これじゃ踏めない、これじゃもう動けない、と夏実は幹に体を寄せ、二人で木に閉じ込められた、そう言って笑った。 ──ガタン！ びっくりした。去年の秋のことをぼんやり思い出していたら、机にいきなり戸部君がぶつかってきた。戸部君は振り返ると、後ろの男子に向かってどなった。「やめろよ。押すなよなあ。おれがわざとぶつかったみたいだろ。」 自習時間が終わり、昼休みに入った教室はがやがやしていた。 私は戸部君をにらんだ。「なんか用？」「宿題をきこうと思って来たんだよ。そしたらあいつらがいきなり押してきて。」 戸部君はサッカー部のだれかといつもふざけてじゃれ合っている。そしてちょっとしたこづき合いが高じてすぐに本気のけんかになる。わけがわからない。 塾のプリントを、戸部君は私の前に差し出した。「この問題わかんねえんだよ。『あたかも』という言葉を使って文章を作りなさい、だって。おまえ得意だろ、こういうの。」 私だってわからない。いっしょだった小学生のころからわからないままだ。なんで戸部君はいつも私にからんでくるのか。なんで同じ塾に入ってくるのか。なんでサッカー部なのに先輩のように格好よくないのか。「わかんないよ。そんなの自分で考えなよ。」 隣の教室の授業も終わったらしく、いすを引く音がガタガタと聞こえてきた。私は戸部君を押しのけるようにして立ち上がると廊下に向かった。 戸部君に関わり合っている暇はない。今日こそは仲直りをすると決めてきたのだ。はられたポスターや掲示を眺めるふりをしながら、廊下で夏実が出てくるのを待った。 夏実とは中学に上がってもずっと親友でいようと約束をしていた。だから春の間はクラスが違っても必ずいっしょに帰っていた。それなのに、何度か小さなすれ違いや誤解が重なるうち、別々に帰るようになってしまった。お互いに意地を張っていたのかもしれない。 お守りみたいな小さなビニール袋をポケットの上からそっとなでた。中には銀木犀の花が入っている。もう香りはなくなっているけれどかまわない。去年の秋、この花で何か手作りに挑戦しようと言ってそのままになっていた。香水はもう無理でも試しにせっけんを作ってみよう、そして秋になったら新しい花を拾って、それでポプリなんかも作ってみよう……そう誘ってみるつもりだった。夏実だって、私から言いだすのをきっと待っているはずだ。 夏実の姿が目に入った。教室を出てこちらに向かってくる。 そのとたん、私は自分の心臓がどこにあるのかがはっきりわかった。どきどき鳴る胸をなだめるように一つ息を吸ってはくと、ぎこちなく足を踏み出した。「あの、夏実──」 私が声をかけたのと、隣のクラスの子が夏実に話しかけたのが同時だった。夏実は一瞬とまどったような顔でこちらを見た後、隣の子に何か答えながら私からすっと顔を背けた。そして目の前を通り過ぎて行ってしまった。音のないこま送りの映像を見ているように、変に長く感じられた。 騒々しさがやっと耳に戻ったとき、教室の中の戸部君がこちらを見ていることに気づいた。私はきっとひどい顔をしている。唇がふるえているし、目の縁が熱い。きまりが悪くてはじかれたようにその場を離れると、窓に駆け寄って下をのぞいた。裏門にも、コンクリートの通路にも人の姿はない。どこも強い日差しのせいで、色が飛んでしまったみたい。貧血を起こしたときに見える白々とした光景によく似ている。 私は外にいる友達を探しているふうに熱心に下を眺めた。本当は友達なんていないのに。夏実の他には友達とよびたい人なんてだれもいないのに。 帰りは図書委員の集まりがあったせいで遅くなった。のろのろと靴を履き替えていると、校庭からサッカー部のかけ声が聞こえてきた。 もう九月というのに、昨日も真夏日だった。校庭に出ると、毛穴という毛穴から魂がぬるぬると溶け出してしまいそうに暑かった。 運動部のみんなはサバンナの動物みたいで、入れ替わり立ち替わり水を飲みにやって来る。水飲み場の近くに座って戸部君を探した。夏実とのことを見られたのが気がかりだった。繊細さのかけらもない戸部君だから、みんなの前で何を言いだすか知れたものじゃない。どこまでわかっているのか探っておきたかった。だいたいなんであんな場面をのんびりと眺めていたのだろう。それを考えると弱みを握られた気分になり、八つ当たりとわかってもにくらしくてしかたがなかった。 戸部君の姿がやっと見つかった。 なかなか探せないはずだ。サッカーの練習をしているみんなとは離れた所で、一人ボールをみがいていた。 サッカーボールは縫い目が弱い。そこからほころびる。だからグリスをぬってやらないとだめなんだ。使いたいときだけ使って、手入れをしないでいるのはだめなんだ。いつか戸部君がそう言っていたのを思い出した。 日陰もない校庭の隅っこで背中を丸め、黙々とボールみがきをしている戸部君を見ていたら、なんだか急に自分の考えていたことがひどく小さく、くだらないことに思えてきた。 立ち上がって水道の蛇口をひねった。水をぱしゃぱしゃと顔にかけた。冷たかった。溶け出していた魂がもう一度引っ込み、やっと顔の輪郭が戻ってきたような気がした。 てのひらに水を受けて何度もほおをたたいていると、足音が近づいてきた。後ろから「おい。」と声をかけられた。戸部君だ。ずっと耳になじんでいた声だからすぐわかる。 顔をふきながら振り返ると、戸部君が言った。「おれ、考えたんだ。」 ハンドタオルから目だけを出して戸部君を見つめた。何を言われるのか少しこわくて黙っていた。「ほら、『あたかも』という言葉を使って文を作りなさいってやつ。」「ああ、なんだ。あれのこと。」「いいか、よく聞けよ……おまえはおれを意外とハンサムだと思ったことが──」にやりと笑った。「──あたかもしれない。」 やっぱり戸部君って、わけがわからない。 二人で顔を見合わせてふき出した。中学生になってちゃんと向き合ったことがなかったから気づかなかったけれど、私より低かったはずの戸部君の背はいつのまにか私よりずっと高くなっている。 私はタオルを当てて笑っていた。涙がにじんできたのはあんまり笑いすぎたせいだ、たぶん。 学校からの帰り、少し回り道をして銀木犀のある公園に立ち寄った。 銀木犀は常緑樹だから一年中葉っぱがしげっている。それをきれいに丸く刈り込むので、木の下に入れば丸屋根の部屋のようだ。夏実と私はここが大好きで、二人だけの秘密基地と決めていた。ここにいれば大丈夫、どんなことからも木が守ってくれる。そう信じていられた。 夕方に近くなっても日差しはまだ強い。木の下は陰になって涼しかった。 掃除をしているおばさんが、草むしりの手を休めて話しかけてきた。「いい木だよねえ、こんな時期は木陰になってくれて。けど春先は、葉っぱが落ちて案外厄介なんだよ、掃除がさ。」 私は首をかしげた。常緑樹は一年中葉っぱがしげっているはずなのに。「え、葉っぱはずっと落ちないんじゃないんですか。」「まさか。どんどん古い葉っぱを落っことして、その代わりに新しい葉っぱを生やすんだよ。そりゃそうさ。でなきゃあんた、いくら木だって生きていけないよ。」 帽子の中の顔は暗くてよくわからなかったけれど、笑った歯だけは白く見えた。おばさんは、よいしょと言って掃除道具を抱えると公園の反対側に歩いていった。 私は真下に立って銀木犀の木を見上げた。 かたむいた陽が葉っぱの間からちらちらと差し、半円球の宙にまたたく星みたいに光っていた。 ポケットからビニール袋を取り出した。花びらは小さく縮んで、もう色がすっかりあせている。 袋の口を開けて、星形の花を土の上にぱらぱらと落とした。 ここでいつかまた夏実と花を拾える日が来るかもしれない。それとも違うだれかと拾うかもしれない。あるいはそんなことはもうしないかもしれない。 どちらだっていい。大丈夫、きっとなんとかやっていける。 私は銀木犀の木の下をくぐって出た。

結果 (ジョージア（グルジア）語) 1:

Star ყვავილების გარშემო შემოდგომაზე
mikie ანდო


ვერცხლის Osmanthus ყვავილები არიან ტკბილი სუნი, სახით თეთრი პატარა ვარსკვლავი. და დაცემა გარეშე ხმა, როგორც თოვლი. გასული წლის შემოდგომაზე, იდგა ქვეშ ხე Natsumi და ორი ადამიანი, ჩანდა up დიდი ხანია, რომ ყვავილები ხარობს. როდესაც შეამჩნია, ადგილზე გახდა ივსება თეთრი ვარსკვლავი ფორმის. არ stomping არის ეს, ის არ გადავა აღარ, და Natsumi სთხოვა ორგანოს მაგისტრალური, იყო ხაფანგში ხე ორი ადამიანი, რომ მე გაიცინა ვთქვა ასე.

── Gatan!
გამიკვირდა. თუ კარგად მახსოვს ბუნდოვნად, რომ გასული წლის შემოდგომაზე, მოულოდნელად მოხვდა Tobe-kun მაგიდასთან. როდესაც Tobe kun ვიხსენებთ, მე დაიყვირა მიმართ უკან ბიჭები.
"მე შეწყვიტოს ეს. მე მინდა, მე არ დააჭიროთ. მინდა მე მოხვდა მიზნით."
ბოლოს არის თვითმმართველობის კვლევის დროს, კლასის, რომელიც შევიდა შესვენება იყო hum.
მე დაიწყო Tobe თქვენ.
"რაღაც?"
"მე მოვიდა უნდოდა მოსმენა დავალებას. შემდეგ Aitsura უკვე დაპრესილი მოულოდნელად."
Tobe-kun არის ერთმანეთს playful ყოველთვის playfully ვინმე ფეხბურთში. და სერიოზულ ბრძოლაში, როგორც კი ცოტა კოზუკისთან ერთმანეთს Takaji. ასე რომ, მე არ ვიცი.
სკოლა ბეჭდვითი, Tobe იგი ტარდება out ჩემს წინაშე.
"მე არ ვიცი, ეს პრობლემა. გააკეთეთ სასჯელის გამოყენებით სიტყვა" თითქოს ", იმიტომ, რომ. ნეტავ კარგი, ამ სახის."
არ ვიცი Datte me. მე ჯერ კიდევ არ ვიცი, რადგან მე ვიყავი დაწყებითი სკოლა იყო ერთად. რატომ Tobe-kun მოდის ყოველთვის ჩართული me. მიუხედავად იმისა, შემომავალი რატომ იმავე სკოლა. რატომ არ სტილი, როგორც უფროსი, რომ საფეხბურთო კლუბი.
"მე არ ვიცი. არ ვფიქრობ, რომ ასეთ საკუთარი."
საკლასო სწავლების შემდეგი ასევე თითქოს დასრულდა, ხმის უბიძგებენ თავმჯდომარე უკვე ისმის rattling. მე შევიდა hallway და დავდგეთ, რათა თქვან Tobe თქვენ.
Tobe არ აქვს დრო, რომ ერთმანეთს ჩართული თქვენ. მე გადავწყვიტე, რომ შეჯერებული არის ის, რაც დღეს. მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს შევხედოთ Hara პლაკატები და მოსაწერად, ელოდა Natsumi დერეფანში გამოდის.
და ნაცუმი ჰქონდა დაპირება და მე ვიქნები საუკეთესო მეგობარი ყველა გზა კი მდე უმცროსი საშუალო სკოლა. ასე რომ, გაზაფხულზე დაბრუნდა ყოველთვის ერთად თუნდაც სხვადასხვა კლასი. მიუხედავად ამისა, რამდენიმე მცირე მიღება და გაუგებრობა შორის გადახურვის, გახდა დაბრუნდეს გამოყოფა. ალბათ, უკვე გადაჭიმული nasty ერთმანეთს.
ხიბლი, როგორც პატარა პლასტიკური ტომარა ხემიანი ნაზად ზემოდან ჯიბეში. რომელიც შეიცავს ვერცხლის Osmanthus ყვავილებით. არ აქვს მნიშვნელობა, მაგრამ აღარ არის სხვა სუნი. გასულ შემოდგომაზე, უნდა დაეტოვებინა, რომ ვთქვა, რომ ცდილობს დაუპირისპირდეს რაღაც ხელნაკეთი ამ ყვავილს. Perfume გადავდგათ საპნის ცდილობენ აღარ შეუძლებელია, და გააშუქა ახალი ყვავილების ერთხელ შემოდგომაზე, ასე potpourri ხდებოდა ცდილობენ მოიწვევენ ასე ...... მოდით რაღაც. Datte Natsumi, უნდა ჩემგან დაძვრა ელოდება დარწმუნებული ვარ.
გამოჩენა Natsumi იღებს თქვენს თვალში. გარეთ საკლასო მოდის მიმართ.
იმ მომენტში, მე ვიცი, რა ჩემი გული, სად უნდა მოვძებნოთ ნათლად. როდესაც კილიტა შებოლილი ერთი სუნთქვა შემხვედრი pounding ხმა მკერდზე, დასჭირდა უხერხულ ფეხით.
"ეს, Natsumi ──"
და მე საუბარი ბავშვის შემდეგი კლასის ესაუბრა Natsumi იყო ერთდროულად. Natsumi არის ნახვის შემდეგ აქ სახე, როგორიცაა გვაწუხებს ერთი წუთით, აღმოჩნდა დაშორებით სწორი სახე ჩემგან საუბრისას რაღაც შემდეგი ბავშვი. და მე უნდა წავიდეთ წარსულში წინ თვალის. როგორც თვალს ვიდეო არ sound ფარგლებში წინასწარ, ეს იგრძნო უცნაურად ხანგრძლივი.
როდესაც quack დაბრუნდა ყურის ბოლოს, მე დავინახე, რომ Tobe-kun საკლასო თვალს აქ. მაქვს საშინელი აუცილებლად წინაშე. ეს ტუჩები კანკალი, თვალში პირას არის ცხელი. როდესაც წესების ტოვებს თავის ადგილზე, როგორც მოიგერია ცუდი, გარდა ქვედა გაშვებული up ფანჯარა. რომ დავბრუნდი, კარიბჭე, არ არსებობს გამოჩენა ადამიანებს გზას კონკრეტული. სადაც ასევე იმის გამო, რომ ძლიერი მზის, როგორიცაა ფერი ჰქონდა საფრენი. ეს ძალიან ჰგავს სცენა, რომელიც თეთრი ხალხს ვხედავ, როდესაც, რომელიც გამოწვეული ანემია.
შევხედე ქვეშ დიდი ხანი Fu ეძებს მეგობრებს, რომლებიც გარეთ. რეალურად არავის მეგობარი. მიუხედავად იმისა, რომ არავინ Nante ადამიანი, ვისაც სურს მოვუწოდებთ მეგობარი გარდა of Natsumi.

დაბრუნება შეაფერხა გამო იყო წიგნების კოლექცია კომიტეტი. როდესაც tardily ადგილზე აცვიათ ფეხსაცმელი, გავიგე შეძახილი საფეხბურთო ეხლა სკოლებისათვის.
მიუხედავად იმისა, რომ სხვა სექტემბერს, ცხელ დღეს გუშინ. Upon არსებული სკოლებისათვის, ეს იყო ცხელი, როგორც ვიცოდი, მდნარი სული slimy საწყისი pores pores.
ყველას მოძრაობის ნაწილი იყო, როგორც Savannah ცხოველი, მოვა სვამს ბრუნვა მუდმივმოქმედი ნაცვლად წყალი. მე ეძებდა Tobe ბატონი ზის ახლოს წყლის შადრევანი. ჩანს, რომ ერთად Natsumi იყო შემაშფოთებელი. იმის გამო, რომ არ არსებობს Tobe ბატონი ცალი delicacy, არ არის, რაც შეიძლება, რა დაძვრა ყველას თვალწინ. მე მინდოდა შეისწავლონ, თუ რამდენად შორს ვერ იქნა ნაპოვნი. დაახლოებით ალბათ ეს არ იყო, რის გამოც leisurely შევხედოთ Anna სცენა. ამის გათვალისწინებით ხდება განწყობა, რომელიც გაიმართა სისუსტე, არ არსებობს გზა Nikurashiku ასევე იქნა ნაპოვნი მოხვდა რვა.
გამოჩენა Tobe-kun საბოლოოდ ი.
თქვენ არ უნდა ადვილად. მანძილი ხალხს, რომ პრაქტიკა soccer, რომ გაპრიალებული ერთი პირი დაადასტურა.
ფეხბურთის ბურთი არის seam სუსტია. მოდის გარდა საშიშროება არსებობს. ასე რომ, ეს აზრი არ აქვს, თუ იარა მოხატული grease. გამოყენება მხოლოდ მაშინ, როდესაც გსურთ გამოიყენოთ, მ useless're არ მაინტერესებს. Tobe ბატონი გაიხსენა, რომელმაც განაცხადა, ისე ოდესმე.
Hunched კუთხეში არ ჩრდილში სკოლებისათვის, როდესაც ვუყურებ Tobe-kun, რომ დუმილი ბურთი გასაპრიალებელი, ეს არის ძალიან პატარა, რომ იძულებული გახდა როგორღაც მოულოდნელად ეგონა, საკუთარი, უკვე გაისმა crap.
გადაუგრიხეს faucet აღუდგეს. წყლის დაექვემდებარა Pashapasha და სახე. ეს იყო ცივი. უარყოფა სული, რომელიც უკვე მდნარი კიდევ ერთხელ, და ვგრძნობ, რომ მე საბოლოოდ კონტურები სახე დაბრუნდა.
როდესაც არაერთი საპასუხოდ წყალი და დაარტყა cheek პალმის თქვენს ხელში, კვალდაკვალ ახლოვდება. იგი ეწოდა და "Hey". უკნიდან. Tobe თქვენ. მალე ჩანს, რადგან ეს არის ხმა, რომელიც იყო ნაცნობი ყური ყველა გზა.
ვეძებთ უკან, ხოლო გაანადგურა სახე, Tobe-kun განაცხადა.
"მე, მე ვფიქრობ."
მე დაიწყო Tobe-kun ხელიდან პირსახოცი მხოლოდ out თვალში. ის, რაც თქვა ჩუმად იყო ცოტა ეშინია.
"თქვენ იცით," თითქოს "ბიჭი შევუქმნა სასჯელის გამოყენებით სიტყვა".
"ოჰ, რა. რამ არსებობს."
"კარგი, კარგად Kikeyo ......, რომ თქვენ, რომ ვფიქრობდი, რომ ეს იყო საოცრად ლამაზი ჩემთვის არსებობს ── "მან grinned იცინის. "── შეიძლება, თუ ეს იყო."
მე ხომ Tobe-kun, არ ვიცი, იყოფა.
დავიწყე წაშლა უყურებდნენ ერთმანეთს ორი ადამიანი. მაგრამ მე ვერ შეამჩნია, რადგან იგი არასოდეს ვყოფილვართ სწორად გახდეს უმცროსი საშუალო სკოლა სტუდენტი, უკან Tobe Kimi იქნებოდა უფრო დაბალია, ვიდრე მე მაქვს unawares ბევრად უფრო მაღალია, ვიდრე მე ვარ.
მე იცინის გამოყენებით პირსახოცი. მე დამნაშავე, რომ ძალიან სიცილი იმდენად ცრემლები არ ბუნდოვანი, ალბათ.

დაბრუნება სკოლა, მე გაჩერდა პარკის ვერცხლის Osmanthus და შემოვლითი პატარა.
Silver Osmanthus არის ხის ფოთლები მთელი წლის განმავლობაში, რადგან ეს არის მარადმწვანე. მას შემდეგ, რაც neatly დამსხვრეული მომრგვალებული, როგორც ჩანს, მრგვალი სახურავი ოთახი, თუ დააყენა ხის ქვეშ. Natsumi და მე მიყვარს აქ, მან გადაწყვიტა საიდუმლო ბაზაზე მხოლოდ ორი ადამიანი. Okay თუ თქვენ ხართ აქ, ხე დაიცავს ნებისმიერი შესაძლებელი. ეს საჭირო იყო მჯერა ისე.
მაშინაც კი, როდესაც ახლოს საღამოს მზე კვლავ ძლიერია. ხის ქვეშ, რომ ეს იყო მაგარი იმალება უკან.
დეიდა, რომ დასუფთავების არის, მითხრა, რომ დასვენების მხრივ უხდის.
"Hey, მე ვარ კარგი ხე, როგორც ეს დრო ჩემთვის გახდა ჩრდილში ხე. მაგრამ ადრე გაზაფხულზე, ვარ მოულოდნელად nasty შემოდგომაზე ფოთლები, cleaning შეიძლება იყოს."
მე გვაწუხებს. მაგრამ ეს უნდა მარადმწვანე ხე აქვს ფოთლები მთელი წლის განმავლობაში არიან აყვავებულ.
"მაგალითად, თუ არა ეს ფოთლები არ დაეცემა ყველა გზა".
"არ არის გზა. როგორც მოდის Whoa უფრო და უფრო ძველი ფოთლები, მ იზრდება ახალი ფოთოლი თავის ადგილზე. კარგად არის საქმე. გარეშე Anta, არ ცხოვრობს ბევრი Datte ხე I. "
მაგრამ სახე ქუდი არ იცის, კარგად არის მუქი, დასცინოდნენ კბილები ჩანდა თეთრი. დეიდა, დადიოდა, რომ მოპირდაპირე მხარეს პარკი და წინაშე დასუფთავების ინსტრუმენტი ვთქვა Yoisho.
მე ვუყურებ up at ხე ვერცხლის Osmanthus იდგა ქვეშ.
დახრილი მზე გამჭვირვალე ჩასმა შორის ფოთლების, იყო glowing ვარსკვლავს გავს მოციმციმე ჰაერში ნახევრად წრიული სფეროში.
დასჭირდა out პლასტიკური ტომარა მის ჯიბეში. Petals შემცირება მცირე და სხვა ფერი სრულიად გაქრა.
გახსნა პირში ტომარა, მე დაეცა Flip მეშვეობით ვარსკვლავი ფორმის ყვავილს თავზე მიწაზე.
აქ შეიძლება შეარჩიო დღეს მოვა ოდესმე ასევე Natsumi და ყვავილებით. ან შეგიძლიათ გააშუქა სხვადასხვა ვინმე. და ასეთი რამ არ შეიძლება აღარ.
ორივე Datte კარგი. Okay, Ikeru აუცილებლად აკეთებს რატომღაც.
გამოვიდა duck ხის ქვეშ ვერცხლის Osmanthus.