- テキスト
- 歴史
アイス-プラネット椎名誠 僕のおじさんは「ぐうちゃん」という。彼の名は
アイス-プラネット
椎名誠
僕のおじさんは「ぐうちゃん」という。彼の名は津田由起夫、三十八歳。彼はいそうろう。
僕の母親の弟だ。いつも母に怒られている。学生のころに外国のいろんな所を旅していたらしく、気づいたときには僕の家に住み着いていた。そして、長いこと「ぐうたら」しているから、いつのまにか「ぐうちゃん」というあだ名になってしまった。でも、ぐうちゃんは変わった人で、そう言われるとなんだかうれしそうだ。それを見て僕の母はまた怒る。怒るけど「これ、ぐうちゃんの好物。」なんて言いながら、ご飯の支度をしているから母もちょっと変わっている。
僕の家は東京の西の郊外にあって、父の祖父が建てた。古い家だけれど、ぐうちゃんが「いそうろう」できる六畳間があって、そこでぐうちゃんは「ぐうたら」している。父は単身赴任で仙台にいて、週末に帰ってくる。ぐうちゃんがいると何か力仕事が必要になったときに安心だから、と言って、父はぐうちゃんがいそうろうをしていることを歓迎しているみたいだ。
ぐうちゃんは、家にいるときはたいてい本を読んでいるか、唯一のタカラモノであるカメラの掃除、点検などをしている。全く「ぐうたら」ばかりでもなくて、たまに一週間ぐらい留守にするときもある。ぐうちゃんにきくと、そんなときは、全国を回って測量の仕事をしているという。一度、家に持って帰った測量の道具を見せてもらったけれど、すごく精密な望遠鏡という感じだった。レンズの中をのぞくと中にいっぱい目盛りが付いていて、ダイヤルでピントを合わせる。いかにもプロの人の道具みたいで格好いい。かといって、ぐうちゃんは、測量の専門家でもないらしい。僕の母は、ぐうちゃんのそういう落ち着かない仕事のしかたが気に入らないようだ。「ちゃんと就職して早く独立しなさい。そうして『いそうろう』から卒業しなさい。」といつも怒る。
当のぐうちゃんは、母に怒られても、「でも、まあもう少し。」などと訳のわからないことを言う。すると、母は今度は僕に向かって、「ぐうちゃんみたいな大人になってはだめだからね。」と言う。本当に文句ばかりだ。
そんな「ぐうちゃん」だけど、僕はぐうちゃんが大好きだ。ぐうちゃんの話は文句なしにおもしろいのだ。母は、「みんなほら話なんだからそんなのを聞いている暇があったら勉強していなさい。」と言うけれど、宿題をするよりよっぽどおもしろい。だから、僕がぐうちゃんの話を聞くときはたいていぐうちゃんの部屋に行く。
その日も、夕食の後に僕はぐうちゃんの部屋でほら話を聞いていた。
でっかい動物の話だった。
「悠君。世界でいちばん長い蛇は何だか知っているか。」
ぐうちゃんは、細い目をめいっぱい見開くようにして僕にきいた。それは、いつもおもしろい話をするときのぐうちゃんの癖で、だから、僕はぐうちゃんのその表情が好きだ。でも、今日は話のテーマがちょっと幼稚すぎる。とはいえ、宿題するよりはずっとおもしろそうだから、母に見つかるまでその話を聞いていることにした。
「アナコンダとかいうやつだね。アフリカの密林あたりにいる。」
「悠君は地理に弱いんだなあ。アナコンダがいるのはアマゾンだよ。現地の人はスクリージュとよんでいて、これはポルトガル語で水蛇という意味だ。長く太くなりすぎて蛇行するには地球の重力が負担になって水に入ったんだ。」
「泳いでいて出会ったら嫌だな。飲み込まれちゃいそうだ。」
「そう。本当に人間なんか簡単に飲み込んでしまう。生きている馬だって飲み込んじゃうんだぞ。」
ぐうちゃんの話はいつも怪しい。僕がおもしろがればいいと思っているのだ。
「そんなのうそだろ。だって馬の背は人間よりはるかに高いし、体重だって普通五百キロはあるって何かの本で読んだよ。アナコンダがいくら大きいといってもそんな大きな口は開けられないだろ。ありえねえ。」
「ありえねくないんだよ。」
ぐうちゃんは変な言い方をした。
「立っている馬をそのまま大口を開けて飲み込むわけじゃないんだ。まず馬の首のあたりにかみついて馬をひっくり返す。それから馬の体に巻き付いて馬の脚の骨をバキバキ折っていく。飲み込みやすいように全体を丸くしていくんだなあ。それから、ゆっくり、飲んでいくんだ。」
本当かなあ。力のこもった話し方を聞いていると、うっかりぐうちゃんのほら話の世界に取り込まれてしまいそうになる。でもその怪しさがやっぱりおもしろい。
「悠君。アマゾンの動物はみんな大きいんだ。ナマズもでっかいのがいるぞ。どのくらいだと思う？」
どうせほら話だから僕も大きく出ることにした。
「そうだね。じゃ一メートル！」
「ブップー。」
外れの合図らしいけど、まるっきり子供扱いだ。
「アマゾンでは普通に三メートルのナマズがいるよ。」
「うそだあ。ありえねえ。」
さすがに頭にきた。僕を小学生ぐらいと勘違いしているんだ。
「うそじゃないよ。口の大きさが一メートルぐらいだよ。」
ぐうちゃんはまた細い目になった。僕をからかって喜んでいる目だ。
「ふうん。」
なんだかばかばかしくなったので気のない返事をした。
「あ、信じてないだろう。じゃあがらっと変わって、きれいで小さい宇宙の話をしようか。」
ぐうちゃんは話の作戦を変えてきた。宇宙の話は好きだ。例えば宇宙には果てがあるのか、とか二重太陽のある星の話とかだ。ところが、ぐうちゃんの話は、地球の中の宇宙の話だった。
「北極には、一年に一度流氷が解けるときに小さな氷の惑星ができるってイヌイットの間ではいわれている。アイスプラネットだ。めったに現れないので、それを見た者はその年いいことがいっぱいあるといわれている。」
「童話か何かの話？」
「いや、本当にある話だよ。見ることのできた者を幸せにするという、地球の中にある小さな小さな美しい氷の惑星。いい話だろ。」
「やっぱりありえねえ。俺、風呂の時間だし。」
ぐうちゃんは続けて話したそうだったけれど、母親が風呂に入れと大きい声で呼んだので、それを口実に逃げることにした。ぐうちゃんは、やっぱり今どきの中学生をなめているのだ。
翌日、学校に行く途中で、同じクラスの吉井と今村に会った。初めはどうしようかと思ったけど、馬も飲んでしまうでっかいアナコンダや、三メートルもあるナマズの話はおもしろかったし、氷の惑星の話も、本当だったらきれいだろうなと思ったから、つい吉井や今村にその話をしてしまった。二人は僕の話が終わると顔を見合わせて、「ありえねえ。」「証拠見せろよ。」と言った。「そんなほら話、小学生でも信じないぞ。」そう言われればそうだ。だから、部活が終わって大急ぎで家に帰ると、僕は真っ先にぐうちゃんの部屋に行って、「昨日の話、本当なら証拠の写真を見せろよ。」と無愛想に言った。ぐうちゃんは少し考えるしぐさをして、「そうだなあ。」と言って、目をパチパチさせている。
「これまで撮ってきた写真をそろそろちゃんと整理して紙焼きにしないと、と思っているんだ。そうしたらいろいろ見せてあげるよ。」
むっとした。そんな言い逃れをするぐうちゃんは好きではない。なんかぐうちゃんに僕の人生が全面的にからかわれた感じだ。吉井や今村に話をした分だけ損をした。いや失敗した。僕までほら吹きになってしまったのだ。
それから夏休みになってすぐ、ぐうちゃんはいつもより少し長い仕事に出た。関東地方の各地の川の測量をするということだった。僕は人生を全面的にからかわれて以来、あまりぐうちゃんの部屋に行かなくなっていたから、気にも留めなかった。
夏休みも終わり近く、いつものように週末に帰ってきた父と母が話しているのが、風呂場にいる僕の耳にも入ってきた。
「僕たちは、都市のビルの中にいるからなかなか気がつかないけど、由起夫君は若いころに世界のあちこちへ行っていたから、日本の中にいたら気がつかないことがいっぱい見えているんだろうね。なんだかうらやましいような気がするな。」
母は、珍しくビールでも飲んだらしく、いつもよりもっと強烈に雄弁になっている。
「あなたは何をのんきなことを言っているの。由起夫が、いつまでもああやって気ままな暮らしをしているのを見ていると、悠太に悪い影響が出ないか心配でしかたがないのよ。例えば極端な話、大人になっても毎日働かなくてもいいんだ、なんて思って勉強の意欲をなくしていったとしたら、どう責任取ってくれるのかしら。」
父が何かを答えているようだったが、はっきりとは聞こえなかった。ただ、僕のことでぐうちゃんが責められるのは少し違う気がする。そう思うと、電気の消えたぐうちゃんの部屋が急に寂しく感じられてきた。
それから、ぐうちゃんがまた僕の家に帰ってきたのは、九月の新学期が始まってしばらくしたころだった。顔と手足が真っ黒になっていて、パンツ一つになると、どうしても笑いたくなって困った。
残暑が厳しい日だった。久しぶりにぐうちゃんのほら話を聞きたいと思った。またからかわれてもいい。暑いから、今度は寒い国の話が聞きたい感じだ。
ところが、ぐうちゃんの話は、でっかい動物のでも、暑い国のでも、寒い国の話でもなかった。
「旅費がたまったから、これからまた外国をふらふらしてくるよ。」
ぐうちゃんは突然そう言った。「でもまあもう少し。」にはこんな意味があったのか。ぐうちゃんはいつもと変わらずに話を続けている。それなのに、ぐうちゃんの声はどんどん遠くなっていく。気がつくと、僕はぶっきらぼうに言っていた。
「勝手に行けばいいじゃないか。」
ぐうちゃんは、そのときちょっと驚いた表情をした。何かを話しかけようとするぐうちゃんを残して僕は部屋を出た。
それ以来、僕は二度とぐうちゃんの部屋には行かなかった。母は、そんな僕たちに、あきれたり慌てたりしていたけれど、父はなにも言わなかった。
十月の初めに、ぐうちゃんは小さな旅支度をして「いそうろう」を卒業してしまった。
出発の日、僕は、なんて言っていいのかわからないままぐうちゃんの前に立っていた。ぐうちゃんは僕に近づき、あの表情で笑った。そして、なにも言わずに僕の手を握りしめ、力のこもった強い握手をして、大股で僕の家を出ていった。
「ほらばっかりだったじゃないか。」
「いそうろう」がいなくなってしまった部屋の前で、僕はそう思った。
ぐうちゃんから外国のちょっとしゃれた封筒で僕に手紙が届いたのは、それから四か月ぐらいたってからだった。珍しい切手がいっぱいはってあった。
「あのときの話の続きだ。以前若いころに、北極まで行ってイヌイットと暮らしていたことがあるんだ。そのとき、アイスプラネットを見に行こう、と友達になったイヌイットに言われてカヌーで北極海に出た。アイスプラネット。わかるだろう。氷の惑星だ。それが北極海に本当に浮かんでいたんだ。きれいだったよ。厳しい自然に生きている人だけが目にできる、もう一つの宇宙なんだな、と思ったよ。地上十階建てのビルぐらいの高さなんだ。そして、海の中の氷は、もっともっとでっかい。悠君にもいつか見てほしい。若いうちに勉強をたくさんして、いっぱい本を読んで、いっぱいの『不思議アタマ』になって世界に出かけていくとおもしろいぞ。世界は、楽しいこと、悲しいこと、美しいことで満ち満ちている。誰もが一生懸命生きている。それこそありえないほどだ。それを自分の目で確かめてほしいんだ。」
手紙には、ぐうちゃんの力強い文字がぎっしりつまっていた。
そして、封筒からは写真が二枚出てきた。一枚は人間の倍ぐらいあるでっかいナマズの写真。もう一枚は、北極の海に浮かぶ、見た者を幸せにするという氷の惑星の写真だった。
椎名誠
僕のおじさんは「ぐうちゃん」という。彼の名は津田由起夫、三十八歳。彼はいそうろう。
僕の母親の弟だ。いつも母に怒られている。学生のころに外国のいろんな所を旅していたらしく、気づいたときには僕の家に住み着いていた。そして、長いこと「ぐうたら」しているから、いつのまにか「ぐうちゃん」というあだ名になってしまった。でも、ぐうちゃんは変わった人で、そう言われるとなんだかうれしそうだ。それを見て僕の母はまた怒る。怒るけど「これ、ぐうちゃんの好物。」なんて言いながら、ご飯の支度をしているから母もちょっと変わっている。
僕の家は東京の西の郊外にあって、父の祖父が建てた。古い家だけれど、ぐうちゃんが「いそうろう」できる六畳間があって、そこでぐうちゃんは「ぐうたら」している。父は単身赴任で仙台にいて、週末に帰ってくる。ぐうちゃんがいると何か力仕事が必要になったときに安心だから、と言って、父はぐうちゃんがいそうろうをしていることを歓迎しているみたいだ。
ぐうちゃんは、家にいるときはたいてい本を読んでいるか、唯一のタカラモノであるカメラの掃除、点検などをしている。全く「ぐうたら」ばかりでもなくて、たまに一週間ぐらい留守にするときもある。ぐうちゃんにきくと、そんなときは、全国を回って測量の仕事をしているという。一度、家に持って帰った測量の道具を見せてもらったけれど、すごく精密な望遠鏡という感じだった。レンズの中をのぞくと中にいっぱい目盛りが付いていて、ダイヤルでピントを合わせる。いかにもプロの人の道具みたいで格好いい。かといって、ぐうちゃんは、測量の専門家でもないらしい。僕の母は、ぐうちゃんのそういう落ち着かない仕事のしかたが気に入らないようだ。「ちゃんと就職して早く独立しなさい。そうして『いそうろう』から卒業しなさい。」といつも怒る。
当のぐうちゃんは、母に怒られても、「でも、まあもう少し。」などと訳のわからないことを言う。すると、母は今度は僕に向かって、「ぐうちゃんみたいな大人になってはだめだからね。」と言う。本当に文句ばかりだ。
そんな「ぐうちゃん」だけど、僕はぐうちゃんが大好きだ。ぐうちゃんの話は文句なしにおもしろいのだ。母は、「みんなほら話なんだからそんなのを聞いている暇があったら勉強していなさい。」と言うけれど、宿題をするよりよっぽどおもしろい。だから、僕がぐうちゃんの話を聞くときはたいていぐうちゃんの部屋に行く。
その日も、夕食の後に僕はぐうちゃんの部屋でほら話を聞いていた。
でっかい動物の話だった。
「悠君。世界でいちばん長い蛇は何だか知っているか。」
ぐうちゃんは、細い目をめいっぱい見開くようにして僕にきいた。それは、いつもおもしろい話をするときのぐうちゃんの癖で、だから、僕はぐうちゃんのその表情が好きだ。でも、今日は話のテーマがちょっと幼稚すぎる。とはいえ、宿題するよりはずっとおもしろそうだから、母に見つかるまでその話を聞いていることにした。
「アナコンダとかいうやつだね。アフリカの密林あたりにいる。」
「悠君は地理に弱いんだなあ。アナコンダがいるのはアマゾンだよ。現地の人はスクリージュとよんでいて、これはポルトガル語で水蛇という意味だ。長く太くなりすぎて蛇行するには地球の重力が負担になって水に入ったんだ。」
「泳いでいて出会ったら嫌だな。飲み込まれちゃいそうだ。」
「そう。本当に人間なんか簡単に飲み込んでしまう。生きている馬だって飲み込んじゃうんだぞ。」
ぐうちゃんの話はいつも怪しい。僕がおもしろがればいいと思っているのだ。
「そんなのうそだろ。だって馬の背は人間よりはるかに高いし、体重だって普通五百キロはあるって何かの本で読んだよ。アナコンダがいくら大きいといってもそんな大きな口は開けられないだろ。ありえねえ。」
「ありえねくないんだよ。」
ぐうちゃんは変な言い方をした。
「立っている馬をそのまま大口を開けて飲み込むわけじゃないんだ。まず馬の首のあたりにかみついて馬をひっくり返す。それから馬の体に巻き付いて馬の脚の骨をバキバキ折っていく。飲み込みやすいように全体を丸くしていくんだなあ。それから、ゆっくり、飲んでいくんだ。」
本当かなあ。力のこもった話し方を聞いていると、うっかりぐうちゃんのほら話の世界に取り込まれてしまいそうになる。でもその怪しさがやっぱりおもしろい。
「悠君。アマゾンの動物はみんな大きいんだ。ナマズもでっかいのがいるぞ。どのくらいだと思う？」
どうせほら話だから僕も大きく出ることにした。
「そうだね。じゃ一メートル！」
「ブップー。」
外れの合図らしいけど、まるっきり子供扱いだ。
「アマゾンでは普通に三メートルのナマズがいるよ。」
「うそだあ。ありえねえ。」
さすがに頭にきた。僕を小学生ぐらいと勘違いしているんだ。
「うそじゃないよ。口の大きさが一メートルぐらいだよ。」
ぐうちゃんはまた細い目になった。僕をからかって喜んでいる目だ。
「ふうん。」
なんだかばかばかしくなったので気のない返事をした。
「あ、信じてないだろう。じゃあがらっと変わって、きれいで小さい宇宙の話をしようか。」
ぐうちゃんは話の作戦を変えてきた。宇宙の話は好きだ。例えば宇宙には果てがあるのか、とか二重太陽のある星の話とかだ。ところが、ぐうちゃんの話は、地球の中の宇宙の話だった。
「北極には、一年に一度流氷が解けるときに小さな氷の惑星ができるってイヌイットの間ではいわれている。アイスプラネットだ。めったに現れないので、それを見た者はその年いいことがいっぱいあるといわれている。」
「童話か何かの話？」
「いや、本当にある話だよ。見ることのできた者を幸せにするという、地球の中にある小さな小さな美しい氷の惑星。いい話だろ。」
「やっぱりありえねえ。俺、風呂の時間だし。」
ぐうちゃんは続けて話したそうだったけれど、母親が風呂に入れと大きい声で呼んだので、それを口実に逃げることにした。ぐうちゃんは、やっぱり今どきの中学生をなめているのだ。
翌日、学校に行く途中で、同じクラスの吉井と今村に会った。初めはどうしようかと思ったけど、馬も飲んでしまうでっかいアナコンダや、三メートルもあるナマズの話はおもしろかったし、氷の惑星の話も、本当だったらきれいだろうなと思ったから、つい吉井や今村にその話をしてしまった。二人は僕の話が終わると顔を見合わせて、「ありえねえ。」「証拠見せろよ。」と言った。「そんなほら話、小学生でも信じないぞ。」そう言われればそうだ。だから、部活が終わって大急ぎで家に帰ると、僕は真っ先にぐうちゃんの部屋に行って、「昨日の話、本当なら証拠の写真を見せろよ。」と無愛想に言った。ぐうちゃんは少し考えるしぐさをして、「そうだなあ。」と言って、目をパチパチさせている。
「これまで撮ってきた写真をそろそろちゃんと整理して紙焼きにしないと、と思っているんだ。そうしたらいろいろ見せてあげるよ。」
むっとした。そんな言い逃れをするぐうちゃんは好きではない。なんかぐうちゃんに僕の人生が全面的にからかわれた感じだ。吉井や今村に話をした分だけ損をした。いや失敗した。僕までほら吹きになってしまったのだ。
それから夏休みになってすぐ、ぐうちゃんはいつもより少し長い仕事に出た。関東地方の各地の川の測量をするということだった。僕は人生を全面的にからかわれて以来、あまりぐうちゃんの部屋に行かなくなっていたから、気にも留めなかった。
夏休みも終わり近く、いつものように週末に帰ってきた父と母が話しているのが、風呂場にいる僕の耳にも入ってきた。
「僕たちは、都市のビルの中にいるからなかなか気がつかないけど、由起夫君は若いころに世界のあちこちへ行っていたから、日本の中にいたら気がつかないことがいっぱい見えているんだろうね。なんだかうらやましいような気がするな。」
母は、珍しくビールでも飲んだらしく、いつもよりもっと強烈に雄弁になっている。
「あなたは何をのんきなことを言っているの。由起夫が、いつまでもああやって気ままな暮らしをしているのを見ていると、悠太に悪い影響が出ないか心配でしかたがないのよ。例えば極端な話、大人になっても毎日働かなくてもいいんだ、なんて思って勉強の意欲をなくしていったとしたら、どう責任取ってくれるのかしら。」
父が何かを答えているようだったが、はっきりとは聞こえなかった。ただ、僕のことでぐうちゃんが責められるのは少し違う気がする。そう思うと、電気の消えたぐうちゃんの部屋が急に寂しく感じられてきた。
それから、ぐうちゃんがまた僕の家に帰ってきたのは、九月の新学期が始まってしばらくしたころだった。顔と手足が真っ黒になっていて、パンツ一つになると、どうしても笑いたくなって困った。
残暑が厳しい日だった。久しぶりにぐうちゃんのほら話を聞きたいと思った。またからかわれてもいい。暑いから、今度は寒い国の話が聞きたい感じだ。
ところが、ぐうちゃんの話は、でっかい動物のでも、暑い国のでも、寒い国の話でもなかった。
「旅費がたまったから、これからまた外国をふらふらしてくるよ。」
ぐうちゃんは突然そう言った。「でもまあもう少し。」にはこんな意味があったのか。ぐうちゃんはいつもと変わらずに話を続けている。それなのに、ぐうちゃんの声はどんどん遠くなっていく。気がつくと、僕はぶっきらぼうに言っていた。
「勝手に行けばいいじゃないか。」
ぐうちゃんは、そのときちょっと驚いた表情をした。何かを話しかけようとするぐうちゃんを残して僕は部屋を出た。
それ以来、僕は二度とぐうちゃんの部屋には行かなかった。母は、そんな僕たちに、あきれたり慌てたりしていたけれど、父はなにも言わなかった。
十月の初めに、ぐうちゃんは小さな旅支度をして「いそうろう」を卒業してしまった。
出発の日、僕は、なんて言っていいのかわからないままぐうちゃんの前に立っていた。ぐうちゃんは僕に近づき、あの表情で笑った。そして、なにも言わずに僕の手を握りしめ、力のこもった強い握手をして、大股で僕の家を出ていった。
「ほらばっかりだったじゃないか。」
「いそうろう」がいなくなってしまった部屋の前で、僕はそう思った。
ぐうちゃんから外国のちょっとしゃれた封筒で僕に手紙が届いたのは、それから四か月ぐらいたってからだった。珍しい切手がいっぱいはってあった。
「あのときの話の続きだ。以前若いころに、北極まで行ってイヌイットと暮らしていたことがあるんだ。そのとき、アイスプラネットを見に行こう、と友達になったイヌイットに言われてカヌーで北極海に出た。アイスプラネット。わかるだろう。氷の惑星だ。それが北極海に本当に浮かんでいたんだ。きれいだったよ。厳しい自然に生きている人だけが目にできる、もう一つの宇宙なんだな、と思ったよ。地上十階建てのビルぐらいの高さなんだ。そして、海の中の氷は、もっともっとでっかい。悠君にもいつか見てほしい。若いうちに勉強をたくさんして、いっぱい本を読んで、いっぱいの『不思議アタマ』になって世界に出かけていくとおもしろいぞ。世界は、楽しいこと、悲しいこと、美しいことで満ち満ちている。誰もが一生懸命生きている。それこそありえないほどだ。それを自分の目で確かめてほしいんだ。」
手紙には、ぐうちゃんの力強い文字がぎっしりつまっていた。
そして、封筒からは写真が二枚出てきた。一枚は人間の倍ぐらいあるでっかいナマズの写真。もう一枚は、北極の海に浮かぶ、見た者を幸せにするという氷の惑星の写真だった。
0/5000
Ice - Planet
Shiina Makoto aking tiyuhin na tinatawag na "kahit-chan". Kanyang pangalan ay Yukio Tsuda, tatlumpung-walong taon. Siya sabitan. Ito ay isang nakababatang kapatid ng aking ina. Laging ito ay galit na ina. Ito ay tila ay naglalakbay sa isang pulutong sa panahon sa mga banyagang mag-aaral, kapag napansin ko na ito ay nagkaroon ng husay sa aking bahay. At, dahil sa isang mahabang panahon ay "tamad", ito ay walang kamalay-malay na maging isang palayaw ng "kahit-chan". Ngunit, sa kahit-chan hindi pangkaraniwang tao, pero kahit paano masayang Kapag ito ay sinabi kaya. Ang aking nanay ay nagagalit din na makita ito. galit ngunit "na ito, paboritong pagkain. ng kahit-chan" habang sinasabi Nante, ito ay dahil sila ay ang paghahanda ng rice ina maliit din nagbago. Ang aking bahay ay doon sa labas ng bayan ng kanluran ng Tokyo, ay binuo sa pamamagitan ng mga ama ng mga lolo. At kahit na ito ay isang lumang bahay, may isang panahon ng anim na mats tatami na kahit-chan maaaring maging "sponger", kung saan kahit-chan may "tamad". Ang aking ama ay sa Sendai sa bachelor, bumalik sa weekend. Dahil kapayapaan ng isip kapag ito ay kinakailangan at ng isang bagay na mabigat nakakataas kahit-chan ay, sabihin, tila ang aking ama ay malugod na ang kahit-chan ay isang manghuhuthot. Kahit-chan, na kayo ay nagbabasa ang karamihan sa mga libro kapag ikaw ay nasa bahay, ang camera ng paglilinis ay ang tanging Takaramono, magkaroon ng isang tulad ng inspeksyon. Lahat ay "tamad" ay hindi lamang din, ito ay din na kung nais mong paminsan-minsan ang layo ng tungkol sa isang linggo. Kapag ako makinig sa kahit-chan, ay tulad ng isang kaso, at na ang gawain ng pagtilingin at sa buong bansa. Kapag, ngunit isang kasangkapan ng survey na bumalik upang dalhin sa bahay ay nagpakita sa akin, ito ay nadama na ang mga napaka-tumpak na teleskopyo. Upang magkaroon ng isang full memory sa panahon ng hindi pagsama sa loob ng lens, upang tumutok sa mga dial. Sa katunayan ito cool Sa tulad ng propesyonal ng mga instrumento ng tao. Upang sabihin kung, kahit na-chan, tila hindi isang propesyonal na survey. Ang aking nanay ay tulad ng paraan ng tulad ng hindi mapakali sa trabaho ng kahit-chan ay hindi gusto. "Mangyari lamang na maayos ang malayang mabilis at isang trabaho. Pagkatapos mangyaring nagtapos mula sa" kabit "." At laging galit. Tanong even-chan, kahit na galit na ina, sabihin na "Pero, well ng kaunti pa." Hindi ko alam tulad ng mga translation. Pagkatapos, ang ina naman patungo sa akin, sabihin, "Kukunin ko Maging silbi ng kahit-chan tulad ng isang pang-adulto.". Lang magreklamo ako talaga. Ay tulad ng "kahit-chan", nais kong ibigin ito upang kahit-chan. Talk ng kahit-chan 's funny walang reklamo. Ina, at ngunit sabihin ang "Gumawa ng pag-aaral kung may ekstrang oras na ikaw ay nakikinig sa naturang mga from'm lahat tall tales." Defintely kagiliw-giliw kaysa araling-bahay. So, pumunta ako sa pinaka-kahit-chan ng kuwarto kapag ako marinig makipag-usap ng mas-chan. Ang araw na iyon din, sa akin matapos ay narinig ang hapunan ang taas na kwento sa isang silid ng kahit-chan. Ito ay isang malaking kuwento ng hayop. "Yu-kun. O. Pinakamahabang ahas sa mundo alam paanuman" kahit na-chan, naririnig ako upang buksan ang mga mata dahil punan ang makitid mata. Ito ay, sa kahit-chan ang ugali ng kapag ang laging funny story, kaya, gusto ko ang hitsura ng kahit-chan. Subalit, ngayon ang tema ng kuwento ay masyadong maliit parang bata. Sa gayon, sapagkat ito ay mas kawili-wili at sa halip na homework, ito ay nagpasya na may naririnig ang kuwento hanggang sa mahanap mo ang ina. "Ito ay isang tao o isang bagay na Anaconda.'re Sa bawat African gubat." Nais ko, "Yu-kun ako mahina sa heograpiya. Ako Amazon Anaconda ay. Lokal na mga tao ay pagbabasa at Sukuriju, ito ay water snake sa Portuges Ito ay nangangahulugan na. Upang gala masyadong makapal matagal ko gravity ng Earth ay ipinasok ang water maging isang pasan. " at "Huwag mapoot na nakakaharap mo sa swimming. Ito ay mapatay malamang." "Oo. paglambot talagang human madaling swallowed would.'ll ako lumulunok Kahit horse buhay. " makipag-usap ng mas-chan laging naghihinala. Ako naisip ko na ang dapat kong bilan interesting. "Iyon ay marahil isang kasinungalingan. Dahil horseback ay higit na mas mataas kaysa sa mga tao, at ako basahin sa aklat ng isang bagay na ako ng ilang timbang Kahit kadalasan limang daang kilometro. Anaconda ay mas higit na may tulad na isang malaking bibig sabihin hindi mabubuksan ay. imposible. " "imposible NE Ku hindi gawin ito sa pamamagitan ng." kahit-chan ang kakaibang salita. Hindi na ito ay hindi nangangahulugan na lunok at bukas na ito ay ang mga malalaking kabayo nakatayo ". Una, kagat sa paligid ng leeg ng kabayo sa mapataob ang kabayo. Pagkatapos ay pumunta sinira snapping ang Umanoashi buto balot sa paligid ng katawan ng kabayo. Bilang madaling upang lunok at nais ko ako pagpunta sa round kabuuan. Pagkatapos, dahan-dahan, pumunta ako sa pag-inom. " katotohanan o I. Kapag narinig ko ang panyo talk ng kapangyarihan, ito ay magiging malamang na hindi sinasadyang inkorporada sa mundo ng taas na kwento ng kahit-chan. Ngunit iyon ay paghihinala ay nakakatawa pa rin. "Yu-kun. Amazon animal'm lahat malaki. Makikita ito ay mayroon din ang hito kalaki. Aling gaano siya tingin ko?" ay ito dahil anyway alam mo kausapin na nanggaling din ako sa labas ng malaki. "Oo. Well isang metro!" "Buppu." Kahit na tila pahiwatig off, ito ay Marukkiri bata treatment. "Ako sa Amazon may mga normal tatlong metro ng hito." "Usodaa. is not." Ito ay tunay na asar. Ako ay may mali about my elementary bata sa paaralan. "Ito ay tungkol sa isang isang meter'm hindi yo. Neck size kasinungalingan." kahit-chan rin ay naging makitid na mga mata. It 's mata ay handa na gumawa ng masaya ng sa akin. "Bad luck." Iyon ay isang maligamgam na tugon mula noong ay maging tila walang katotohanan. "Oh, sa tingin ko ay hindi. Kaya sa Gara nagbago, ikaw ay maaaring alinman sa subukan na makipag-usap ng malinis at maliit universe." kahit-chan ay nabago sa diskarte ng kuwento. Story ng uniberso kagustuhan. Halimbawa, kung may isang resulta sa uniberso, na bituin ng story Toka may double sun Toka. Gayunpaman, makipag-usap ng mas-chan, ay ang kuwento ng uniberso sa lupa. "Upang ang North Pole, ito ay. Ice Planet ay sinabi bukod Inuit maaari kong maliit na ice planeta kapag lutasin sabay naaanod na yelo sa isang taon. Since bihirang lumitaw, ay isang tao na nakakita na ang mga taong mabuti ay sinabi na maging full doon. " "kuwento ng isang bagay na engkanto kuwento o?" "Hindi, ako ay isang kuwento talaga. na masaya tao na noon ay magagawang makita, maliit na maliit na maganda ang ice ng planeta na nasa lupa. mabuti ikaw ay makipag-usap. " "Akala ko walang kasiguruhan. ko, 's isang paliguan ng oras." KAHIT chan ngunit ay malamang na makipag-usap sa isang hilera, kaya tinawag siya sa malaking ina ay ilagay sa isang bath boses, ito ay nagpasya upang makatakas ito bilang isang dahilan. Kahit-chan, ikaw ay pagdila pa rin sa panahong ito ng mga high school students junior. Ang susunod na araw, sa paraan sa paaralan, nakilala ko Yoshii at Imamura ng parehong klase. At naisip ko na kung ano ang gagawin sa una, ang mga kabayo ring malaking Anaconda at na inumin, na makipag-usap ng hito, kung saan ay tatlong metro ay kagiliw-giliw, kahit makipag-usap ng yelo planeta din, dahil naisip ko Na magiging maganda kung ito ay totoo, na may Yoshii Ya Ako ay may isang kuwento upang Imamura. Dalawang mga tao ay maaaring tumingin sa bawat isa kapag ang pagtatapos ang aking kuwento, sinabi niya, "imposible." "Ipakita sa akin ang katibayan.". "Alam mo tulad talk, hindi ito makikita naniniwala kahit sa elementarya." Ito ay malamang na kung sabihin ito. Kaya, kung pumunta ka sa bahay sa fly sa loob ng club, at unang una nagpunta ako sa room ng kahit-chan, "kuwento kahapon, Ipakita natin sa akin ng isang larawan ng tunay na kung ang ebidensya." At sinabi brusquely. Kahit-chan sa pamamagitan ng kilos na sa tingin ng kaunti, at sinabi, "Nais ko ito kaya.", Ito ay ginawa upang kaluskos mata. "Ang hindi Ayusin ito sa mga larawang kinuha mo sa lalong madaling panahon nang maayos ang papel baking, ako iniisip. Soshitara at kukunin ko na variety show." ay nasisiyahan. Kahit-chan na tulad ng isang pagkukunwari hindi gusto. Ito ay isang pakiramdam na ang aking buhay ay ganap na teased paglambot kahit-chan. Kami ay pinsala sa pamamagitan ng ang halaga na kailangan mong makipag-usap sa Yoshii at Imamura. Oo ito ay nabigo. Ito ay naging isang malaking bibig sa akin. Pagkatapos agad naka sa summer vacation, kahit-chan nagpunta sa isang maliit na trabaho kaysa sa karaniwan. Ito ay upang maging na ang isang survey ng ilog sa rehiyon ng bansa Kanto. Dahil ako ganap na biro ang buhay, dahil hindi ko na pumunta sa room masyadong marami ang kahit-chan, hindi ito magkakaroon ng kahit na pag-aalaga. Summer vacation na malapit sa dulo, na ang mga ama at ina ay pakikipag-usap ay bumalik sa weekend gaya ng dati, ito ay dumating sa aking mga tainga ay sa banyo. "Kami, hindi ko na paunawa ng lubos Dahil ikaw ay sa lungsod ng building, mula Yukio-kun ay pagpunta sa buong mundo upang kabataan, hulaan ko na hindi mo mapansin kung tayo ay naging sa Japan ay puno na nakikita. Kahit paano inggit Na. "Pakiramdam ko ay tulad ng ina, tila umiinom sa di-pangkaraniwang beer, ito ay mas marubdob na maging magaling magsalita sa kaysa sa dati. "Ikaw ay may upang sabihin na kung ano ang iyong madaling pakisamahan. Yukio ay, at magpakailanman tumingin ka inaalaala buhay na paggawa oh well, hindi sa anumang paraan na nag-aalala tungkol sa o hindi sa labas masamang impluwensiya sa Yuta . halimbawa ng matinding kuwento, hindi ko sabihin mayroon na magtrabaho araw-araw kahit na sa mga may sapat na gulang, kung ay pumunta upang maalis ang pagpayag ng pag-aaral, pag-iisip Nante, Paano ko magtaka sa akin na kumuha ng responsibilidad. " ama na sinabi ng isang bagay Bagaman ay tulad ng, hindi ito ay narinig ng malinaw. Gayunman, ang kahit-chan ay inakusahan ng ko pakiramdam tulad ng isang maliit na iba't ibang ay. Kung sa tingin mo ito, nawala ng kuryente kahit-chan ng kuwarto ay nadama biglang nag-iisa. Pagkatapos, upang ang kahit na-chan din ako ay dumating sa aking bahay, sa Setyembre ng bagong taon ng paaralan ay ay sa paligid ng isang habang nagsimula. Mukha at hita ay nabuksan sa itim, pagdating sa mga pantalon ng isa, ay nabagabag Maging nais na talagang tumawa. Matagal tag-init init ay tila matibay na araw. Akala ko gusto kong marinig ang mga matayog na kwento ng kahit-chan para sa unang pagkakataon sa isang mahabang panahon. Gayundin, mabuti na teased. Dahil mainit, ngayon ako ng pakiramdam na nais mong marinig makipag-usap ng isang malamig na bansa. Gayunpaman, makipag-usap ng mas-chan, kundi ng malaking hayop, ngunit sa mga mainit na bansa, ito ay hindi kahit na sa malamig na bansa ng kuwento. "Dahil gastos sa paglalakbay ay naipon, ito ay dumating sa nahihilo sa hinaharap o foreign." sinabi bigla kaya kahit-chan. Kung nagkaroon tulad ng isang kahulugan sa "Ngunit Well ng kaunti pa.". Kahit-chan patuloy na makipag-usap gaya ng dati sa mga dati nang. Gayon pa man, ang tinig ng kahit-chan ay maging mas at mas malayo. Kung napansin mo, ako sabihin bluntly. "Ito ay hindi mabuti kung pupunta ka na walang pahintulot o." kahit-chan, ay sa oras na ang isang maliit na ulat na hitsura. Ako ay sa labas ng kuwarto, nag-iwan ng kahit-chan sumusubok na makipag-usap ng isang bagay. Simula noon, hindi ko pumunta sa muli kahit-chan ng kuwarto. Ang aking ina, sa naturang amin, ngunit nagkaroon o magmadali o namangha, ang aking ama ay hindi sinasabi ng anumang bagay. Sa simula ng Oktubre, kahit-chan ay nagtapos mula sa "kabit" sa pamamagitan ng isang maliit na paglalakbay Shitaku. Ang araw ng pag-alis, ako ay nakatayo sa harap ng alam kung ano ang gagawin, hindi mananatiling kahit-chan Say Ano. Kahit-chan isara sa akin, pinagtawanan na expression. At ano clenched din ang aking mga kamay nang walang sinasabi, na may isang malakas pagkakamay, na panyo ang lakas, at lumabas ng bahay ko sa mahabang hakbang. at "Look o hindi ito ay lamang." "kabit" sa harap ng room na may umalis ay, naisip ko kaya. Ako ay nakatanggap ng sulat ko sa isang maliit na marangya envelope ng mga dayuhan mula sa kahit-chan, pagkatapos ay mula sa nakatayo tungkol sa apat na buwan. Bihira stamps naging full crawl. "Ito ay isang pagpapatuloy ng mga kuwento ng oras na iyon. Noon bata, mayroon akong isang bagay na ito ay nakatira sa mga Inuit upang pumunta hanggang sa Arctic. Sa oras na iyon, ako ay pumunta upang makita ang ice planeta, at ito ay sinabi na Inuit Naging kaibigan dumating sa Karagatang Arctic sa canoe. Ito yelo planeta. nakita. Ito ay ice planeta. ko ito ay talagang lumulutang sa Arctic Ocean. Ito ay maganda. Tanging ang mga taong may malubhang natural na manirahan ay maaaring maging sa mga mata, at ang iba pang isa Isa sa universe ng akin Na, at kukunin ko na i-iisip. gawin ito taas ng tungkol sa mga gusali sa lupa sampung-kuwento. At, ang yelo sa dagat, gusto ko sa iyo upang tumingin din sa ibang pagkakataon sa mas at mas malaki. Yu-kun. isang pag-aaral sa mga batang at marami sa, na basahin ang buong libro, makikita mo nakakatawa kapag pumunta kami sa mundo at maging puno ng "magtaka ang aking ulo." Ang mundo, masaya, malungkot na bagay, ay puno na puno na may mga magagandang bagay-bagay. Ang lahat ay hirap buhay na buhay. Ito ay tungkol sa imposibleng tiyak na ito. ko gusto ito para sa iyong sarili. " Ang sulat, strong character ng kahit-chan ay punung puno. At, mga larawan mula sa envelope ay dumating out dalawang. Napakalaki hito larawan ng isang piraso ay may tungkol sa human ulit. One ang iba pang, na lumulutang sa dagat sa Arctic, ang ice planeta photo ng na masaya na makita ang mga tao.
Shiina Makoto aking tiyuhin na tinatawag na "kahit-chan". Kanyang pangalan ay Yukio Tsuda, tatlumpung-walong taon. Siya sabitan. Ito ay isang nakababatang kapatid ng aking ina. Laging ito ay galit na ina. Ito ay tila ay naglalakbay sa isang pulutong sa panahon sa mga banyagang mag-aaral, kapag napansin ko na ito ay nagkaroon ng husay sa aking bahay. At, dahil sa isang mahabang panahon ay "tamad", ito ay walang kamalay-malay na maging isang palayaw ng "kahit-chan". Ngunit, sa kahit-chan hindi pangkaraniwang tao, pero kahit paano masayang Kapag ito ay sinabi kaya. Ang aking nanay ay nagagalit din na makita ito. galit ngunit "na ito, paboritong pagkain. ng kahit-chan" habang sinasabi Nante, ito ay dahil sila ay ang paghahanda ng rice ina maliit din nagbago. Ang aking bahay ay doon sa labas ng bayan ng kanluran ng Tokyo, ay binuo sa pamamagitan ng mga ama ng mga lolo. At kahit na ito ay isang lumang bahay, may isang panahon ng anim na mats tatami na kahit-chan maaaring maging "sponger", kung saan kahit-chan may "tamad". Ang aking ama ay sa Sendai sa bachelor, bumalik sa weekend. Dahil kapayapaan ng isip kapag ito ay kinakailangan at ng isang bagay na mabigat nakakataas kahit-chan ay, sabihin, tila ang aking ama ay malugod na ang kahit-chan ay isang manghuhuthot. Kahit-chan, na kayo ay nagbabasa ang karamihan sa mga libro kapag ikaw ay nasa bahay, ang camera ng paglilinis ay ang tanging Takaramono, magkaroon ng isang tulad ng inspeksyon. Lahat ay "tamad" ay hindi lamang din, ito ay din na kung nais mong paminsan-minsan ang layo ng tungkol sa isang linggo. Kapag ako makinig sa kahit-chan, ay tulad ng isang kaso, at na ang gawain ng pagtilingin at sa buong bansa. Kapag, ngunit isang kasangkapan ng survey na bumalik upang dalhin sa bahay ay nagpakita sa akin, ito ay nadama na ang mga napaka-tumpak na teleskopyo. Upang magkaroon ng isang full memory sa panahon ng hindi pagsama sa loob ng lens, upang tumutok sa mga dial. Sa katunayan ito cool Sa tulad ng propesyonal ng mga instrumento ng tao. Upang sabihin kung, kahit na-chan, tila hindi isang propesyonal na survey. Ang aking nanay ay tulad ng paraan ng tulad ng hindi mapakali sa trabaho ng kahit-chan ay hindi gusto. "Mangyari lamang na maayos ang malayang mabilis at isang trabaho. Pagkatapos mangyaring nagtapos mula sa" kabit "." At laging galit. Tanong even-chan, kahit na galit na ina, sabihin na "Pero, well ng kaunti pa." Hindi ko alam tulad ng mga translation. Pagkatapos, ang ina naman patungo sa akin, sabihin, "Kukunin ko Maging silbi ng kahit-chan tulad ng isang pang-adulto.". Lang magreklamo ako talaga. Ay tulad ng "kahit-chan", nais kong ibigin ito upang kahit-chan. Talk ng kahit-chan 's funny walang reklamo. Ina, at ngunit sabihin ang "Gumawa ng pag-aaral kung may ekstrang oras na ikaw ay nakikinig sa naturang mga from'm lahat tall tales." Defintely kagiliw-giliw kaysa araling-bahay. So, pumunta ako sa pinaka-kahit-chan ng kuwarto kapag ako marinig makipag-usap ng mas-chan. Ang araw na iyon din, sa akin matapos ay narinig ang hapunan ang taas na kwento sa isang silid ng kahit-chan. Ito ay isang malaking kuwento ng hayop. "Yu-kun. O. Pinakamahabang ahas sa mundo alam paanuman" kahit na-chan, naririnig ako upang buksan ang mga mata dahil punan ang makitid mata. Ito ay, sa kahit-chan ang ugali ng kapag ang laging funny story, kaya, gusto ko ang hitsura ng kahit-chan. Subalit, ngayon ang tema ng kuwento ay masyadong maliit parang bata. Sa gayon, sapagkat ito ay mas kawili-wili at sa halip na homework, ito ay nagpasya na may naririnig ang kuwento hanggang sa mahanap mo ang ina. "Ito ay isang tao o isang bagay na Anaconda.'re Sa bawat African gubat." Nais ko, "Yu-kun ako mahina sa heograpiya. Ako Amazon Anaconda ay. Lokal na mga tao ay pagbabasa at Sukuriju, ito ay water snake sa Portuges Ito ay nangangahulugan na. Upang gala masyadong makapal matagal ko gravity ng Earth ay ipinasok ang water maging isang pasan. " at "Huwag mapoot na nakakaharap mo sa swimming. Ito ay mapatay malamang." "Oo. paglambot talagang human madaling swallowed would.'ll ako lumulunok Kahit horse buhay. " makipag-usap ng mas-chan laging naghihinala. Ako naisip ko na ang dapat kong bilan interesting. "Iyon ay marahil isang kasinungalingan. Dahil horseback ay higit na mas mataas kaysa sa mga tao, at ako basahin sa aklat ng isang bagay na ako ng ilang timbang Kahit kadalasan limang daang kilometro. Anaconda ay mas higit na may tulad na isang malaking bibig sabihin hindi mabubuksan ay. imposible. " "imposible NE Ku hindi gawin ito sa pamamagitan ng." kahit-chan ang kakaibang salita. Hindi na ito ay hindi nangangahulugan na lunok at bukas na ito ay ang mga malalaking kabayo nakatayo ". Una, kagat sa paligid ng leeg ng kabayo sa mapataob ang kabayo. Pagkatapos ay pumunta sinira snapping ang Umanoashi buto balot sa paligid ng katawan ng kabayo. Bilang madaling upang lunok at nais ko ako pagpunta sa round kabuuan. Pagkatapos, dahan-dahan, pumunta ako sa pag-inom. " katotohanan o I. Kapag narinig ko ang panyo talk ng kapangyarihan, ito ay magiging malamang na hindi sinasadyang inkorporada sa mundo ng taas na kwento ng kahit-chan. Ngunit iyon ay paghihinala ay nakakatawa pa rin. "Yu-kun. Amazon animal'm lahat malaki. Makikita ito ay mayroon din ang hito kalaki. Aling gaano siya tingin ko?" ay ito dahil anyway alam mo kausapin na nanggaling din ako sa labas ng malaki. "Oo. Well isang metro!" "Buppu." Kahit na tila pahiwatig off, ito ay Marukkiri bata treatment. "Ako sa Amazon may mga normal tatlong metro ng hito." "Usodaa. is not." Ito ay tunay na asar. Ako ay may mali about my elementary bata sa paaralan. "Ito ay tungkol sa isang isang meter'm hindi yo. Neck size kasinungalingan." kahit-chan rin ay naging makitid na mga mata. It 's mata ay handa na gumawa ng masaya ng sa akin. "Bad luck." Iyon ay isang maligamgam na tugon mula noong ay maging tila walang katotohanan. "Oh, sa tingin ko ay hindi. Kaya sa Gara nagbago, ikaw ay maaaring alinman sa subukan na makipag-usap ng malinis at maliit universe." kahit-chan ay nabago sa diskarte ng kuwento. Story ng uniberso kagustuhan. Halimbawa, kung may isang resulta sa uniberso, na bituin ng story Toka may double sun Toka. Gayunpaman, makipag-usap ng mas-chan, ay ang kuwento ng uniberso sa lupa. "Upang ang North Pole, ito ay. Ice Planet ay sinabi bukod Inuit maaari kong maliit na ice planeta kapag lutasin sabay naaanod na yelo sa isang taon. Since bihirang lumitaw, ay isang tao na nakakita na ang mga taong mabuti ay sinabi na maging full doon. " "kuwento ng isang bagay na engkanto kuwento o?" "Hindi, ako ay isang kuwento talaga. na masaya tao na noon ay magagawang makita, maliit na maliit na maganda ang ice ng planeta na nasa lupa. mabuti ikaw ay makipag-usap. " "Akala ko walang kasiguruhan. ko, 's isang paliguan ng oras." KAHIT chan ngunit ay malamang na makipag-usap sa isang hilera, kaya tinawag siya sa malaking ina ay ilagay sa isang bath boses, ito ay nagpasya upang makatakas ito bilang isang dahilan. Kahit-chan, ikaw ay pagdila pa rin sa panahong ito ng mga high school students junior. Ang susunod na araw, sa paraan sa paaralan, nakilala ko Yoshii at Imamura ng parehong klase. At naisip ko na kung ano ang gagawin sa una, ang mga kabayo ring malaking Anaconda at na inumin, na makipag-usap ng hito, kung saan ay tatlong metro ay kagiliw-giliw, kahit makipag-usap ng yelo planeta din, dahil naisip ko Na magiging maganda kung ito ay totoo, na may Yoshii Ya Ako ay may isang kuwento upang Imamura. Dalawang mga tao ay maaaring tumingin sa bawat isa kapag ang pagtatapos ang aking kuwento, sinabi niya, "imposible." "Ipakita sa akin ang katibayan.". "Alam mo tulad talk, hindi ito makikita naniniwala kahit sa elementarya." Ito ay malamang na kung sabihin ito. Kaya, kung pumunta ka sa bahay sa fly sa loob ng club, at unang una nagpunta ako sa room ng kahit-chan, "kuwento kahapon, Ipakita natin sa akin ng isang larawan ng tunay na kung ang ebidensya." At sinabi brusquely. Kahit-chan sa pamamagitan ng kilos na sa tingin ng kaunti, at sinabi, "Nais ko ito kaya.", Ito ay ginawa upang kaluskos mata. "Ang hindi Ayusin ito sa mga larawang kinuha mo sa lalong madaling panahon nang maayos ang papel baking, ako iniisip. Soshitara at kukunin ko na variety show." ay nasisiyahan. Kahit-chan na tulad ng isang pagkukunwari hindi gusto. Ito ay isang pakiramdam na ang aking buhay ay ganap na teased paglambot kahit-chan. Kami ay pinsala sa pamamagitan ng ang halaga na kailangan mong makipag-usap sa Yoshii at Imamura. Oo ito ay nabigo. Ito ay naging isang malaking bibig sa akin. Pagkatapos agad naka sa summer vacation, kahit-chan nagpunta sa isang maliit na trabaho kaysa sa karaniwan. Ito ay upang maging na ang isang survey ng ilog sa rehiyon ng bansa Kanto. Dahil ako ganap na biro ang buhay, dahil hindi ko na pumunta sa room masyadong marami ang kahit-chan, hindi ito magkakaroon ng kahit na pag-aalaga. Summer vacation na malapit sa dulo, na ang mga ama at ina ay pakikipag-usap ay bumalik sa weekend gaya ng dati, ito ay dumating sa aking mga tainga ay sa banyo. "Kami, hindi ko na paunawa ng lubos Dahil ikaw ay sa lungsod ng building, mula Yukio-kun ay pagpunta sa buong mundo upang kabataan, hulaan ko na hindi mo mapansin kung tayo ay naging sa Japan ay puno na nakikita. Kahit paano inggit Na. "Pakiramdam ko ay tulad ng ina, tila umiinom sa di-pangkaraniwang beer, ito ay mas marubdob na maging magaling magsalita sa kaysa sa dati. "Ikaw ay may upang sabihin na kung ano ang iyong madaling pakisamahan. Yukio ay, at magpakailanman tumingin ka inaalaala buhay na paggawa oh well, hindi sa anumang paraan na nag-aalala tungkol sa o hindi sa labas masamang impluwensiya sa Yuta . halimbawa ng matinding kuwento, hindi ko sabihin mayroon na magtrabaho araw-araw kahit na sa mga may sapat na gulang, kung ay pumunta upang maalis ang pagpayag ng pag-aaral, pag-iisip Nante, Paano ko magtaka sa akin na kumuha ng responsibilidad. " ama na sinabi ng isang bagay Bagaman ay tulad ng, hindi ito ay narinig ng malinaw. Gayunman, ang kahit-chan ay inakusahan ng ko pakiramdam tulad ng isang maliit na iba't ibang ay. Kung sa tingin mo ito, nawala ng kuryente kahit-chan ng kuwarto ay nadama biglang nag-iisa. Pagkatapos, upang ang kahit na-chan din ako ay dumating sa aking bahay, sa Setyembre ng bagong taon ng paaralan ay ay sa paligid ng isang habang nagsimula. Mukha at hita ay nabuksan sa itim, pagdating sa mga pantalon ng isa, ay nabagabag Maging nais na talagang tumawa. Matagal tag-init init ay tila matibay na araw. Akala ko gusto kong marinig ang mga matayog na kwento ng kahit-chan para sa unang pagkakataon sa isang mahabang panahon. Gayundin, mabuti na teased. Dahil mainit, ngayon ako ng pakiramdam na nais mong marinig makipag-usap ng isang malamig na bansa. Gayunpaman, makipag-usap ng mas-chan, kundi ng malaking hayop, ngunit sa mga mainit na bansa, ito ay hindi kahit na sa malamig na bansa ng kuwento. "Dahil gastos sa paglalakbay ay naipon, ito ay dumating sa nahihilo sa hinaharap o foreign." sinabi bigla kaya kahit-chan. Kung nagkaroon tulad ng isang kahulugan sa "Ngunit Well ng kaunti pa.". Kahit-chan patuloy na makipag-usap gaya ng dati sa mga dati nang. Gayon pa man, ang tinig ng kahit-chan ay maging mas at mas malayo. Kung napansin mo, ako sabihin bluntly. "Ito ay hindi mabuti kung pupunta ka na walang pahintulot o." kahit-chan, ay sa oras na ang isang maliit na ulat na hitsura. Ako ay sa labas ng kuwarto, nag-iwan ng kahit-chan sumusubok na makipag-usap ng isang bagay. Simula noon, hindi ko pumunta sa muli kahit-chan ng kuwarto. Ang aking ina, sa naturang amin, ngunit nagkaroon o magmadali o namangha, ang aking ama ay hindi sinasabi ng anumang bagay. Sa simula ng Oktubre, kahit-chan ay nagtapos mula sa "kabit" sa pamamagitan ng isang maliit na paglalakbay Shitaku. Ang araw ng pag-alis, ako ay nakatayo sa harap ng alam kung ano ang gagawin, hindi mananatiling kahit-chan Say Ano. Kahit-chan isara sa akin, pinagtawanan na expression. At ano clenched din ang aking mga kamay nang walang sinasabi, na may isang malakas pagkakamay, na panyo ang lakas, at lumabas ng bahay ko sa mahabang hakbang. at "Look o hindi ito ay lamang." "kabit" sa harap ng room na may umalis ay, naisip ko kaya. Ako ay nakatanggap ng sulat ko sa isang maliit na marangya envelope ng mga dayuhan mula sa kahit-chan, pagkatapos ay mula sa nakatayo tungkol sa apat na buwan. Bihira stamps naging full crawl. "Ito ay isang pagpapatuloy ng mga kuwento ng oras na iyon. Noon bata, mayroon akong isang bagay na ito ay nakatira sa mga Inuit upang pumunta hanggang sa Arctic. Sa oras na iyon, ako ay pumunta upang makita ang ice planeta, at ito ay sinabi na Inuit Naging kaibigan dumating sa Karagatang Arctic sa canoe. Ito yelo planeta. nakita. Ito ay ice planeta. ko ito ay talagang lumulutang sa Arctic Ocean. Ito ay maganda. Tanging ang mga taong may malubhang natural na manirahan ay maaaring maging sa mga mata, at ang iba pang isa Isa sa universe ng akin Na, at kukunin ko na i-iisip. gawin ito taas ng tungkol sa mga gusali sa lupa sampung-kuwento. At, ang yelo sa dagat, gusto ko sa iyo upang tumingin din sa ibang pagkakataon sa mas at mas malaki. Yu-kun. isang pag-aaral sa mga batang at marami sa, na basahin ang buong libro, makikita mo nakakatawa kapag pumunta kami sa mundo at maging puno ng "magtaka ang aking ulo." Ang mundo, masaya, malungkot na bagay, ay puno na puno na may mga magagandang bagay-bagay. Ang lahat ay hirap buhay na buhay. Ito ay tungkol sa imposibleng tiyak na ito. ko gusto ito para sa iyong sarili. " Ang sulat, strong character ng kahit-chan ay punung puno. At, mga larawan mula sa envelope ay dumating out dalawang. Napakalaki hito larawan ng isang piraso ay may tungkol sa human ulit. One ang iba pang, na lumulutang sa dagat sa Arctic, ang ice planeta photo ng na masaya na makita ang mga tao.
翻訳されて、しばらくお待ちください..
他の言語
翻訳ツールのサポート: アイスランド語, アイルランド語, アゼルバイジャン語, アフリカーンス語, アムハラ語, アラビア語, アルバニア語, アルメニア語, イタリア語, イディッシュ語, イボ語, インドネシア語, ウイグル語, ウェールズ語, ウクライナ語, ウズベク語, ウルドゥ語, エストニア語, エスペラント語, オランダ語, オリヤ語, カザフ語, カタルーニャ語, カンナダ語, ガリシア語, キニヤルワンダ語, キルギス語, ギリシャ語, クメール語, クリンゴン, クルド語, クロアチア語, グジャラト語, コルシカ語, コーサ語, サモア語, ショナ語, シンド語, シンハラ語, ジャワ語, ジョージア（グルジア）語, スウェーデン語, スコットランド ゲール語, スペイン語, スロバキア語, スロベニア語, スワヒリ語, スンダ語, ズールー語, セブアノ語, セルビア語, ソト語, ソマリ語, タイ語, タガログ語, タジク語, タタール語, タミル語, チェコ語, チェワ語, テルグ語, デンマーク語, トルクメン語, トルコ語, ドイツ語, ネパール語, ノルウェー語, ハイチ語, ハウサ語, ハワイ語, ハンガリー語, バスク語, パシュト語, パンジャブ語, ヒンディー語, フィンランド語, フランス語, フリジア語, ブルガリア語, ヘブライ語, ベトナム語, ベラルーシ語, ベンガル語, ペルシャ語, ボスニア語, ポルトガル語, ポーランド語, マオリ語, マケドニア語, マラガシ語, マラヤーラム語, マラーティー語, マルタ語, マレー語, ミャンマー語, モンゴル語, モン語, ヨルバ語, ラオ語, ラテン語, ラトビア語, リトアニア語, ルクセンブルク語, ルーマニア語, ロシア語, 中国語, 日本語, 繁体字中国語, 英語, 言語を検出する, 韓国語, 言語翻訳.
